kompletować — ndk IV, kompletowaćtuję, kompletowaćtujesz, kompletowaćtuj, kompletowaćował, kompletowaćowany «uzupełniać (np. grupę osób, zbiór przedmiotów) w celu uzyskania kompletu» Kompletować listę załogi. Kompletować bibliotekę … Słownik języka polskiego
kompletowanie — n I rzecz. od kompletować … Słownik języka polskiego
uzupełniać — ndk I, uzupełniaćam, uzupełniaćasz, uzupełniaćają, uzupełniaćaj, uzupełniaćał, uzupełniaćany uzupełnić dk VIa, uzupełniaćnię, uzupełniaćnisz, uzupełniaćnij, uzupełniaćnił, uzupełniaćniony «czynić zupełnym, kompletnym, dopełniać, kompletować;… … Słownik języka polskiego
dopełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopełniaćam, dopełniaća, dopełniaćają, dopełniaćany {{/stl 8}}– dopełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopełniaćnię, dopełniaćni, dopełniaćnij || rzad. dopełniaćpełń, dopełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skompletować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kompletować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzupełniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzupełniaćam, uzupełniaća, uzupełniaćają, uzupełniaćany {{/stl 8}}– uzupełnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzupełniaćnię, uzupełniaćni, uzupełniaćnij, uzupełniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień